LIGHTNESS OF THE NIGHT (poem) - Anne Vegter - Netherlands

LICHTHEID VAN DE NACHT

en ik droomde iets dat me aan de nacht klonk toen koffie en de crüesli . . .
Al past smaak bij een woord en de naam al een hele mond vol:

is your sleep your way to weigh the beeeeeeeeeep*.
Achteraf jammer, regel met rebus. De droom die zich bijna, ja!

en toch niet. Zo zetten we de dag aan,
zonder oppervlakten, dieper man, later komen of de bodem wegdouchen

en de nacht uit je mond> klokken op vertrek.
Voor mijn bloedjes leg ik broodjes naast aarde, vingers naast bekers.

Ik zou zo graag door langste golf tegen hardste klif gesmeten
en geen lichaamsdeel spatte weg zonder warmteverlies per mg.

Het woord is massagram.
Dat is: de smaak van graag totaal opgaan in de oplossing ervan.

LIGHTNESS OF THE NIGHT

and I was dreaming of something riveting me to night then coffee and crüesli . . .
Although taste suits a word and the name already a mouthful:

is your sleep your way to weigh the beeeeeeeeep*
In hindsight a pity, phrase with rebus. The dream that almost, now

and also not. So the day is turned on,
without surfaces, deeper can’t you, get there later or shower off the deep

and the night out your mouth> clocking on leaving.
For my little ones, I arrange buns by earth, fingers by mugs.

So much I want the longest wave to throw me against the hardest cliff
and not one part of the body burst away without loss of heat per mg.

The word is massogram.
That is: the taste of yes! zest fully immersed in the solution of it.