vorige | volgende
 
 
 

Nederlands | Engels

I REAKTOR
Berggrunden vrider sin massa och hamnar i rätt hack. Kontinentplattor kantrar och klyvs. Kom Leatherface min älskade, glid in i ansiktet av hemlighetens bestialers längtan. Känn ytberöringen som kokar skakar hårt under den sköra korngränshuden. Kom Golem sjuder under kräldjuren av våra händers kroppar. Vid läderömsningen av blottlagda människoider. Glid in i kyssens tunga tunnelmaterial.

Under skölden krälar, under skölden krälar rabiat och orgiastisk bulimi. Äta in i köttet kräkas älskade och ätas in i köttet kräkas älskade i obarmhärtig blodbultande köttets vanmakts återvändo.

Lyssnar, mäter, kalibrerar: störningar ur yttre rymdens nobusfärer.

Det är inte döden det är kanten fäller ner visiret vi ska riva loss den mörka massan från varandras yttre halo spräck itu och blunda gå i glacialens riktning Ivo klättrar fjärmar mig och jag ner under ytan stim av sångfisk mellan pelarna jag bildar ubåt känner köttets kränkningar men sänder inga ljudsignaler jag behärskar ubåtsväggens plåtar vattenmassorna.

Jag behärskar ubåtsväggens plåtar.
Ivo klättrar heroinet sjunger.
Inför hemlighetens skevnads brant av Intet.
IN REACTOR
De steenrots draait zijn massa tot die in de juiste inkeping komt. Continentale platen kantelen en splijten. Kom Leatherface mijn geliefde, glijd in het gezicht van het beestiger verlangende geheim. Voel het oppervlaktecontact dat kokend hard trilt onder de broze korrelgrenshuid. Kom, Golem suddert onder het lichaam van onze handen, kruipdieren. Bij de leder‐vervelling van blootgelegde hominiden. Glijd in het massieve tunnelmateriaal van de kus.

Onder het schild kruipt, onder het schild kruipt woedende, orgiastische boulimie. Je in het vlees eten spugen geliefde en in het vlees gegeten spugen geliefde bij een onbarmhartige terugkeer van bloedbonkende vleselijke onmacht.

Luisteren, meten, kalibreren: storingen uit de nobusferen van de kosmische ruimte.

Het is de dood niet het is de rand laat het vizier neer we willen de donkere materie losrukken uit elkaars uiterlijke halo scheur in stukken sluit de ogen loop richting gletsjer Ivo klimt verwijdert mij en ik verdwijn onder het watervlak scholen zingende vissen tussen de pilaren ik creëer een onderzeeër voel het vleselijke schenden maar zend geen geluidssignalen ik bedwing de platen van de duikbootwand de watermassa‘s.

Ik bedwing de platen van de duikbootwand.
Ivo klimt de heroïne zingt.
Voor het geheim in zijn scheefheids steilte van het Niets.