Om elf uur ‘s ochtends, wanneer de eerste gasten arriveren, wordt fles nummer één opengetrokken (in de loop van de dag zal de democratische wijnboog flessen uit het jaar 2004 tot en met Tetra Pak-dozen omspannen). Om elf uur ‘s avonds zal de als laatste vertrokken gast, eenmaal thuis, te dicht bij de maandag en zwaar gewond door de trage kogel van de alcohol, de gebeurtenissen van de eerste zondag van maart als een geestelijke diavertoning aan zijn oog voorbij laten gaan: de zon die zijn baan van 180 graden in slow motion aflegt; de vermenigvuldiging van het brood en de runderen; de berg schoenen bij de voordeur van het huis; het beeld van iemand wiens halve lichaam in de koelkast is verdwenen, duikend naar biertjes; een verrukkelijke maaltijd samengesteld uit ingrediënten uit een heel ver melkwegstelsel; de herinnering aan de langdurige en verwarrende seconden waarin hij oogcontact had met een hond; en het domino-effect van de voortplanting dat wordt belichaamd door de meisjes die in hun blote kont in het zwembad zwemmen.