ZOG 1
*
Nooit in fotolijstjes: koffers genomen
mijn jonkies daarin ondergebracht. Ze waren
te levend voor vreemde ogen, te luid
voor de stilte die rond mij
verwacht werd. Ik heb ze voortijdig
gered van gepest, doodtrap, uit het lood
gemept, want zoveel is zeker, leeuw en lam dat
gaat niet meer samen. Ik baarde
vormfout op vormfout, niet ontvankelijk verklaarden, een even
happen naar adem, terwijl mijn borsten oververzadigd
nee moeder nee moeder nee
begonnen te lekken. Bang verlangde ik
mij vast te klampen aan noodzaak.
**
Maar ik kon ze niet wegdoen daarom
heb ik ze in die koffers bewaard.
Want het is niet iets wat je zomaar
aan de buitenkant draagt, een T-shirt
broek die je zat wordt of slijt en
het is ook niet zoiets als nagels
en haren die je afknipt: wat je in je
droeg wil je niet kwijt. Vandaar dus
die koffers, een soort van op reis terug naar
een ander baarmoederdonker. Wat moesten ze nog
met licht in hun ogen dicht.