First the message kills (poem) - Hans Faverey - Netherlands

Eerst doodt het bericht
de ontvanger, daarna
doodt het de zender.
Het geeft niet
in welke taal.

Ik sta op, stoot
de balkondeuren open
en haal adem.

De rondcirkelende meeuwen
boven de sneeuwloze straat
ga ik niet lokken door
voederbewegingen te maken.

Ik steek een sigaret op;
keer terug op mijn post,
en haal adem.

Er valt niets te dromen.
Alles is mogelijk.
Weinig doet er toe.

First the message kills
the receiver, then
it kills the sender.
It does not matter
in what language.

I stand up, throw
the balcony doors open
and take a breath.

The gulls circling
above the snowless street
I will not entice
with gestures of feeding.

I light a cigarette;
return to my post,
and take a breath.

There is nothing to dream.
Everything is possible.
Little matters.