CONTINUITY (poem) - Maria Barnas - Netherlands

CONTINUÏTEIT

Het meisje loopt de trap op. Het meisje loopt op de trap met treden
die zich bovenaan verdringen in een bocht. Ze loopt door

ondanks het feit dat ze er niets aan kan veranderen.

We zien een glimp van haar voorhoofd, bleke huid
het haar evenwijdig met de treden.

Ze kijkt voor zich uit terwijl ze de trap oploopt.

Er loopt een meisje op de trap!
Het zou een pruik kunnen zijn zo hangt dat haar.

Ze klemt een pakje onder de arm.

Er gaat een pakje de trap op de treden
een deur op de trap op de treden de enkels het meisje.

Ze verandert niet nu haar tenen de krommende treden bereiken

een waaier boven haar hoofd een deur zwenkt uit het donker
uit het stille in haar wringt zich een bocht treden op schouderhoogte.

Er loopt een meisje de trap op met een reden.

CONTINUITY

The girl ascends the staircase. The girl ascends the staircase with steps
that jostle into a curve at the top. She keeps on walking

despite the fact that she can’t change anything.

We get a glimpse of her forehead, pale skin
her hair parallel to the steps.

She looks straight ahead while ascending the staircase.

There’s a girl ascending the staircase!
It could be a wig the way that hair’s hanging.

She holds a parcel tightly under her arm.

There’s a parcel going up the staircase the steps
a door on the stairs on the steps the ankles the girl.

She doesn’t change now her toes have reached the winding steps

a fan over her head a door swings out of the dark
out of the silence in her a curve is wrung steps shoulder-high.

A girl is ascending the staircase with a reason.