Het spijt mij dat ik zo lang gewacht heb voor ik je antwoordde, de zomer is voorbij gevlogen.
Zijn er ook seizoenen waar jij bent? Loop je op vonkende, scherpe
stenen? Ik denk vaak aan je. Tragische gebaren, zonnebril,
afgemeten aarzelende stappen... Je weet hoe het is. Hoe het allemaal fout ging,
hoe bespottelijk, hoe tenslotte wellicht de verkeerde persoon doodging. De
bodem valt overal uit. De bodem valt overal uit. ‘Ontzettend!’ riepen wij,
‘ontzettend, ongelofelijk!’ Nu ik dit schrijf is het oktober:
sneeuw in de lucht; zadelen, optuigen, wonden ontsmetten, registratienummer
en adres opgeven, starten met dringende reparaties aan de zuidkant.
Sneeuwbanden opleggen. Wat liefde ook moge zijn – niemand kan zich ervoor behoeden.
Zijn jullie nu samen? Wolken trekken laag over de akkers, er staat
een milde wind. Ik zou graag weten hoe het afloopt. Is je hart
transparant als kristal? Als we elkaar weerzien zal ik
naar die hyacinten informeren.