previous
 
 
 

Een ochtend
als alle andere.
Het koele licht
onaandoenlijk, maar zonder
de bitsheid van vroeger.
De dag heeft zijn stekels
afgelegd, nu de nacht
zacht was en donker,
nu een gebaar
de woorden verslagen heeft
en warmte onbelemmerd uit kon stromen in lange
verlossende golven, nu
na jaren van voortvluchtigheid
de vrede zich eindelijk
en blindelings heeft laten vinden.
A morning
like any other.
The cool light
impassive, but without
the old brusqueness.
The day has shed
its thorns, since the night
was gentle and dark,
since a gesture
defeated the words
and warmth could flow unhampered, in long
waves of release, since
peace – for years a fugitive –
allowed itself to be found at last
blindfold.