MARBLES (poem) - Arjen Duinker - Netherlands

Knikkers

De knikkers liggen onder de banken
Van gepolijste steen en mogelijke droom.
De sinaasappels liggen op de tafels
Van onbeschilderd hout en onmogelijke slaap.

Vele hoeden geven hun schaduw aan het plein.
Een man gaat een loze zijstraat in en fluistert tegen de beesten
Naast een vuilniszak en tegen de cementen lijnen,
Glinsterende kamers van het doolhof in de muur.
Om zijn ogen verdampt het zweet.

In de knikkers zingen de illusies van kleine handen
En een vrouw zegt: ik geef jullie alles wat jullie willen.
In de sinaasappels zingen de pijnlijke uren van grote handen
En een vrouw zegt: ik geef jullie alles wat jullie willen.

Marbles

The marbles lie under the benches
Of polished stone and possible dream.
The oranges lie on the tables
Of unpainted wood and impossible sleep.

Countless hats cast their shadows on the square.
A man turns into a blind alley and whispers to the animals
Circling a bin-bag, and to the cemented lines,
Glistening cells of the maze in the wall.
The sweat around his eyes evaporates.

The marbles ring with the illusions of small hands
And a woman says: I’ll give you all you want.
The oranges ring with the hurtful hours of big hands
And a woman says: I’ll give you all you want.