IN REACTOR
De steenrots draait zijn massa tot die in de juiste inkeping komt. Continentale platen kantelen en splijten. Kom Leatherface mijn geliefde, glijd in het gezicht van het beestiger verlangende geheim. Voel het oppervlaktecontact dat kokend hard trilt onder de broze korrelgrenshuid. Kom, Golem suddert onder het lichaam van onze handen, kruipdieren. Bij de leder‐vervelling van blootgelegde hominiden. Glijd in het massieve tunnelmateriaal van de kus.
Onder het schild kruipt, onder het schild kruipt woedende, orgiastische boulimie. Je in het vlees eten spugen geliefde en in het vlees gegeten spugen geliefde bij een onbarmhartige terugkeer van bloedbonkende vleselijke onmacht.
Luisteren, meten, kalibreren: storingen uit de nobusferen van de kosmische ruimte.
Het is de dood niet het is de rand laat het vizier neer we willen de donkere materie losrukken uit elkaars uiterlijke halo scheur in stukken sluit de ogen loop richting gletsjer Ivo klimt verwijdert mij en ik verdwijn onder het watervlak scholen zingende vissen tussen de pilaren ik creëer een onderzeeër voel het vleselijke schenden maar zend geen geluidssignalen ik bedwing de platen van de duikbootwand de watermassa‘s.
Ik bedwing de platen van de duikbootwand.
Ivo klimt de heroïne zingt.
Voor het geheim in zijn scheefheids steilte van het Niets.