Overmaatse vogel door hoog in de lucht
gestoken borstels schoongeschrobd en
bovenop het dunne touw verstopt
waaraan hij deze vlucht moet hangen.
 
Samenspel door onbekende machten,
trucages van een verborgen overheid.
Die meisjes met rokjes en hoedjes?
Zwijgen verplicht. Of moeten geloven.
 
Eenmaal boven is de druk zo laag
dat elk besef  ̶  hoe log, hoe zwaar,
hoe traag  ̶  van zwaartekracht verdwijnt.
Wat niet weet, wat niet valt.
 
Maar wie betaalt de mannen die de wolken
langs de vleugels trekken?
Wie wast hun hemelsblauwe overalls?

Oversized bird scrubbed clean by bristles thrusting
high up into the air and
hidden atop the cable, spare,
from which it must suspend this flight.
 
Concert of unidentified powers,
ruses of clandestine government.
Those girls with their cute skirts and hats?
Silence on board. Or else face the music.
 
Once aloft, the pressure is so low
all sense – how clumsy, how heavy,
how slow – of gravity is lost.
What is unknown won’t fall.
 
But who will pay the men whose job it is to pull
the clouds past the wings?
Who will wash their sky-blue overalls?