ONDER EEN WAARACHTIGE HEMEL
Je liefste telde pauzes in je drinkgelag. Onder het huis ging de merel tekeer
met merels en goeie onderwerpen die nacht met schitterende regels.
Hij dreef me in een hoek (spelletje). We hadden een zwakke dag. Iets ontplofte,
de stad verrees. Is er een protocol voor hoe je dan omgaat met beesten, zei je liefste.
Haast ritmisch, een bewonderenswaardige toon. Ik geloofde in royale afkomsten,
al stond ik vreemd met bolle handen en inmiddels ging iedereen tekeer.
De stad zakte lallend in elkaar. Voor radeloosheid geen, zei hij, of een enkel.
Eerst slachtoffers maken. Sommigen denken dat het eenvoudig is, maar ik bedoel echte.
met merels en goeie onderwerpen die nacht met schitterende regels.
Hij dreef me in een hoek (spelletje). We hadden een zwakke dag. Iets ontplofte,
de stad verrees. Is er een protocol voor hoe je dan omgaat met beesten, zei je liefste.
Haast ritmisch, een bewonderenswaardige toon. Ik geloofde in royale afkomsten,
al stond ik vreemd met bolle handen en inmiddels ging iedereen tekeer.
De stad zakte lallend in elkaar. Voor radeloosheid geen, zei hij, of een enkel.
Eerst slachtoffers maken. Sommigen denken dat het eenvoudig is, maar ik bedoel echte.
UNDER A FAITHFUL SKY
Your sweetheart counted intervals in your drinking-binge. Underneath the house
the robin ranted with robins that night and interesting subjects with effervescent sentences.
He cornered me (a trick). We had a feeble day. Something exploded, the city
sprung up. What then is the protocol for animal welfare, your sweetheart said.
Almost rhythmically, an admirable tone. I believed in generous ancestries,
even though I stood strangely with billowing hands and by now everyone was ranting
The city slurred to its knees. None for desperation, he said, or just a few.
First make victims. Some might think that easy, but I mean real ones.
the robin ranted with robins that night and interesting subjects with effervescent sentences.
He cornered me (a trick). We had a feeble day. Something exploded, the city
sprung up. What then is the protocol for animal welfare, your sweetheart said.
Almost rhythmically, an admirable tone. I believed in generous ancestries,
even though I stood strangely with billowing hands and by now everyone was ranting
The city slurred to its knees. None for desperation, he said, or just a few.
First make victims. Some might think that easy, but I mean real ones.